Prywatne zabiegi ortopedyczne

Więzadło krzyżowe przednie (ACL) - wewnątrzstawowe więzadło stawu kolanowego (jest objęte błoną włóknistą, ale również pokryte błoną maziową, dlatego leży na zewnątrz jamy stawowej). Więzadło przyczepia się proksymalnie do wewnętrznej powierzchni kłykcia bocznego kości udowej (przy jego brzegu tylnym), biegnie skośnie w dół i przyśrodkowo, gdzie końcowy przyczep znajduje się w polu międzykłykciowym przednim kości piszczelowej.  Więzadło krzyżowe przednie jest stabilizatorem przedniego przemieszczania się goleni, zapobiega przeprostowi oraz jest stabilizatorem rotacji zewnętrznej goleni i koślawienia kolana w pełnym wyproście. Zabezpiecza podudzie przed nadmiernym i nieprawidłowym przesunięciem do przodu względem uda. Przerwanie ciągłości ACL jest urazem, który może przyczynić się nawet do kalectwa. Wykazano, że u osób aktywnych długotrwały deficyt funkcji ACL prowadzi do niestabilności czynnościowej, uszkodzeń łąkotek, uszkodzeń chrząstki stawowej i rozwoju zmian zwyrodnieniowych. Z przeprowadzonych badań porównujących wyniki leczenia chorych po rekonstrukcji ACL i chorych leczonych nieoperacyjnie wynika, że wcześnie przeprowadzona rekonstrukcja ACL znacznie zmniejsza ryzyko wtórnych uszkodzeń wewnątrzstawowych.

Uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego są częste, zwłaszcza u sportowców uprawiających dyscypliny sportu kontaktowe ( piłka nożna, koszykówka ), jak i w dyscyplinach nie kontaktowych, gdzie są najczęściej spowodowane wystąpieniem ruchu skrętnego połączonego z nagłym hamowaniem, odwiedzeniem i rotacją zewnętrzna.  

 

Objawy uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego (ACL) :

- w przypadku ostrego urazu pacjent często podaje trzask w kolanie  w chwili urazu i po krótkim czasie pojawiający się pourazowy obrzęk, bolesność, wzmożone napięcie mięśni, dodatni objaw balotowania rzepki          ( punkcja – krew ) , w wielu przypadkach kolano jest zablokowane w zgięciu ( próba prostowania żywo bolesna ), próba obciążania wiąże się z bólem ( chory utyka ). W następstwie oszczędzania kończyny stopniowo dochodzi do wyszczuplenia mięśni uda, zwłaszcza obszernego przyśrodkowego. Po ustąpieniu ostrych objawów obrys stawu wraca do normy, ruchy przestają być bolesne. W następstwie uszkodzenia więzadła pozostaje zmniejszona zwartość kolana objawiająca się „ uciekaniem kolana „ i potwierdzana licznymi testami klinicznymi ( objaw szuflady przedniej, test Lachmana, pivot shift test ). Uszkodzenie ACL powinno być potwierdzone w badaniach obrazowych ( RTG i MRI ) .

 

Leczenie :

- decyzja o przeprowadzeniu rekonstrukcji ACL powinna być podjęta po określeniu aktywności chorego, wykonywanej pracy, jego oczekiwań i rozważeniu innych czynników wpływających na leczenie operacyjne

- celem zabiegu rekonstrukcji ACL jest przywrócenie stabilności stawu kolanowego, utrzymanie prawidłowego zakresu ruchu i umożliwienie pacjentowi osiągnięcia oczekiwanego poziomu aktywności

- podczas rekonstrukcji ACL jednoczasowo powinny być zaopatrywane ewentualne uszkodzenia pozostałych więzadeł, łąkotek i chrząstki stawowej

- zabieg rekonstrukcji ACL wykonywany jest zazwyczaj w znieczuleniu podpajęczynówkowym. Rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego wykonywana jest z użyciem technik artroskopowych. Podczas zabiegu wykonuje się tunele kostne w kości udowej i piszczelowej w których mocuje się przeszczep więzadła krzyżowego przedniego. W zabiegu tym uszkodzone więzadło zastępowane jest przeszczepem z więzadła rzepki, ścięgna mięśnia smukłego i półścięgnistego lub z użyciem sztucznych więzadeł W okresie pooperacyjnym pacjent porusza się w asekuracji kul łokciowych , korzysta z zabiegów fizykoterapeutycznych i współpracuje z rehabilitantem. Unieruchomienie w stabilizatorze stawu stosowane jest w wyjątkowych przypadkach. Rehabilitację pacjent rozpoczyna już następnego dnia po zabiegu operacyjnym.